بسمه تعالي 

۱۱ ارديبهشت روزجهاني كار و كارگر

اولين روز از ماه "مي" هر سال در تقويم ميلادي كه در تقويم هجري شمسي معمولاً با روزهاي ۱۱ يا ۱۲ ارديبهشت ماه مصادف مي شود ، روز جهاني كار و كارگر نام دارد.

كارگران بازوان حركت هر جامعه‌اي به سوي رشد، تعالي و شكوفايي هستند بي شك همه پيشرفت‌هاي حاصل در مسير زندگي نشات گرفته از رشد و پويايي فكر و گسترش انديشه‌ورزي است و در هر جامعه‌اي كه از فرصت انديشه و بازوي هنرمند كارگران بهتر استفاده شود توسعه و پيشرفت، رونقي دو چندان خواهد يافت.

 

نگاهي به تاريخچه پرماجراي روز جهاني كارگر
مناسبت اول مي به عنوان روز كارگر به اين لحاظ بوده است كه در چهارم ماه مي سال ۱۸۸۶، و در چهارمين روز اعتصاب و تجمع كارگران آمريكايي در شهر شيكاگو، پليس به روي آنان آتش گشود كه شماري كشته، عده‌اي مجروح و بعداً چهارتن نيز اعدام شدند. كارگران اعتصابي خواستار تعديل شرايط كار و كاهش ساعات روزانه كار از ده ساعت به ۸ ساعت بودند.

 

قرار بود كه اول ماه مه ۱۸۸۶ در آمريكا (ايالات متحده)، كاهش ساعات كار به هشت ساعت در روز، به اجرا درآيد كه چنين نشد و در نتيجه، كارگران در گوشه و كنار اين كشور دست به تظاهرات زدند و در يك‌هزار و دويست كارخانه و كارگاه، اعتصاب صورت گرفت. شمار كارگران معترض شهر شيكاگو بيش از ساير شهرها و حدود ۹۰ هزار تن بود. در چهارمين روز تظاهرات شيكاگو، كارگران اعتصابي و هوادارانشان در «ميدان بيده = Haymarket» جمع شده و از اينجا به حركت درآمده بودند.

 

سخنرانان آنان بر يك گاري بزرگ سوار بودند و شعار مي‌دادند. پس از طي مسافتي، پليس اطراف اين گاري (چهارچرخه) را گرفت و خواست كه تظاهركنندگان متفرق شوند كه ناگهان انفجاري صورت گرفت، يك مامور پليس كشته شد و چند كارگر و پليس نيز مجروح شدند. اين حادثه سبب شد كه پليس دست به تيراندازي به سوي جمعيت بزند و كشتار صورت گيرد. آمار كشته‌شدگان اعلام نشده‌است ولي اسامي انبوه مجروحان در دست است. پليس با اعمال خشونت موفق شد جمعيت را پراكنده سازد.

 

در پي اين حادثه، هشت تن به عنوان مسبّب دستگير شدند كه پنج نفر از آنان كارگر مهاجر آلماني و يكي هم آلماني تبعه آمريكا بود. دادگاه يكي از اين دستگيرشدگان را به ۱۵ سال حبس محكوم كرد و بقيه محكوم به اعدام شدند كه فرماندار ايالت مجازات دو تن از آنان را به حبس ابد تخفيف داد. يكي از محكومان به اعدام، پيش از اجراي حكم خودكشي كرد و چهار نفر ديگر به دار آويخته شدند.

با رسيدن اخبار مربوط به اين تظاهرات، كشتار و اعدام به ساير كشورها، در گوشه و كنار جهان مراسم يادبود برگزار و هر سال هم تكرار شد كه به تدريج اول ماه مي، روز جهاني كارگر عنوان گرفت. چون اعدام‌شدگان شيكاگو عمدتاً آلماني بودند، در سال ۱۹۳۳ حزب نازي آلمان روز اول ماه مي را روز ملي و تعطيل عمومي اعلام كرد.

 

سازمان بين المللي كار
اين سازمان به عنوان يك نهاد خود مختار و وابسته به مجمع عمومي سازمان ملل متحد در سال ۱۹۱۹ براساس معاهده ورساي برپا شد. موافقت نامه مربوط به برقراري رابطه بين اين سازمان و سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۶ به تصويب رسيد و آن را به صورت  نخستين كارگزاري تخصصي وابسته به سازمان ملل متحد درآورد.
الف) هدف ها و فعاليت ها
سازمان بين المللي كار در جهت پيشبرد عدالت براي افراد شاغل به كار، در تمام نقاط جهان فعاليت مي كند و عمده فعاليت هاي آن عبارتند از:
۱) تنظيم سياست ها و بين المللي كردن برنامه ها به منظور بهكرد شرايط كار و زندگي.
۲) برقراري معيارهاي كار به عنوان رهنمودهايي براي مسئولان ملي در به اجرا در آوردن اين سياست ها.
۳) اجراي يك برنامه وسيع همكاري هاي فني، براي كمك به دولت ها و عملي كردن اين سياست ها به شيوه اي كار ساز و اقدام به كار آموزي.
۴) آموزش و پژوهش به منظور كمك به پيشبرد اين تلاش ها.

 

سازمان بين المللي كار، از آن جهت در ميان سازمان هاي جهاني منحصر به فرد است، كه در امر تنظيم سياست هاي آن، نمايندگان كارگران و كارفرمايان از حق اظهار نظر برابر با نمايندگان دولت ها برخوردارند. كنفرانس بين المللي كار با حضور چهار عضو از هر كشور ( دو نماينده از سوي دولت، يك نماينده از طرف كارگران و نماينده اي از سوي كارفرمايان) تشكيل شده است.  يكي از مهم ترين اهداف سازمان عبارت است از تصويب كنوانسيون ها وتوصيه هايي كه متضمن برقراري معيارهايي در ارتباط با مسائل كارگري در زمينه هايي مانند آزادي عضويت در تشكل ها، دستمزدها، ساعات و شرايط كار، جبران خسارت هاي وارده به كارگران، بيمه هاي اجتماعي ، مرخصي با استفاده از حقوق، ايمني صنعتي، خدمات اشتغال و بازرسي مسائل مرتبط مي باشند.

 

,۱۲ ارديبهشت روز جهاني كار و كارگر مباركskinak1igjAa7ZC1DG روز جهاني كارگر

سازمان بين المللي كار در سال ۱۹۱۹ براساس معاهده ورساي برپاشد

 

اجراي مقررات كنوانسيون هاي سازمان بين المللي كار براي كشورهايي كه آن ها را امضا كرده اند الزامي است؛ در حالي كه توصيه هاي سازمان مذكور تنها در حكم رهنمودهايي براي سياست گذاري ، قانون گذاري و شيوه عمل هاي ملي است. از زمان تاسيس اين سازمان تاكنون، بيش از ۳۵۰ كنوانسيون و توصيه نامه به تصويب رسيده است.

 

سازمان براي اجراي مفاد عهد نامه ها توسط كشورهايي كه آن ها را مورد تصويب قرار داده اند نظارت به عمل مي آورد و براي تحقيق در خصوص شكايت هاي مربوط به نقض حقوق اتحاديه كارگري نيز رويه عمل ويژه اي دارد. كارشناسان سازمان بين المللي كار از طريق برنامه كمك هاي فني سازمان در زمينه هايي از قبيل كارآموزي حرفه اي، فنون مديريت، برنامه ريزي نيروي انساني، ايمني و بهداشت محيط كار، سياست هاي اشتغال،  نظام هاي امنيت اجتماعي، تعاوني ها و صنايع دستيِ كوچك مقياس، به كشورهاي عضو ياري مي رسانند. سازمان بين المللي كار از طريق موسسه بين المللي مطالعات كار در ژنو و مركز بين المللي كار آموزي فني و حرفه اي پيشرفته در تورين ايتاليا، فرصت هايي براي آموزش در اختيار مي گذارد.

 

ب) مديريت
فعاليت هاي سازمان بين المللي كار كه كليه اعضا در آن نمايندگي دارند در فواصل بين اجلاس، سالانه، از طريق يك هيات حاكم مركب از نمايندگان ۲۸ كشور عضو، ۱۴ عضو كارگر و مابقي كارفرما، هدايت مي شود.